Παρασκευή 29 Απριλίου 2016

[μεταξύ μας θεέ μου // μεταξύ μας όλα]


Στη σφαίρα του Πραγματικού εκδηλώνονται τρία μόνο υγιή συναισθήματα, αγάπη, θυμός, πένθος.
Περισσότερο επιστάτης σε ένα θρησκευτικό κειμήλιο παρά μέλος μιας ζωντανής κοινότητας, δεν ήταν ποτέ στη φύση της εργασίας του Raoul_Penman να ραβδίζει την Αλήθεια με το ραβδί της απόδειξης. Tο σκοτάδι δεν κατανοεί το φως - ίσως και το αντίθετο. Όπως και να' χει σπουδαστή των θραυσμάτων, άστα να παλεύουν, aπόψε γύρω στις 21: oo έχουμε τις δικές μας μάχες να δώσουμε. Ραντεβού e΄δω: http://www.metadeftero.gr/. λίγο πριν το θαύμα με αυτό που κλαίει μέσα μας: -Θάνατε πήδα, θα σε πιάσω_





 

Παρασκευή 22 Απριλίου 2016

«Nuit Debout»


Τοπία προσμονής αντιληπτά ως προαύλια. Διακρίνουμε σ' αυτά: την πυρκαγιά στο δάσος, το σπασμό των δέντρων όταν μεμιάς ανθίζουν ή οτιδήποτε άλλο αξίζει να λέγεται ποίηση. Ό,τι φτιάξαμε, φτιάξαμε ως εδώ με τα ψίχουλα της γνώσης• μπορούμε τώρα να κάτσουμε πίσω απ΄το τζάμι και να κοιτάμε πού τσιμπολογάνε το σχέδιο τα πετεινά του ουρανού. Σε προσομοιώσεις πληρότητας ή στή γύρη των αληθινών λουλουδιων; Με μας ή με τους άλλους; Απόψε λίγο μετά τις 21:oo ο raoul_penman αντί φόβο παίζei χαρα e΄δώ: http://www.metadeftero.gr/

 

Παρασκευή 8 Απριλίου 2016

[Το πεύκο που συνάντησα προχτές μ΄αναγνώρισε σήμερα]



Tώρα γράφω πουλιά.
Δεν τα βλέπω να έρχονται, δεν τα διαλέγω,
ξαφνικά βρίσκονται εκεί, είναι αυτό,
ένα σμήνος από λέξεις
μία
προς
μία
στα σύρματα της σελίδας,
τιτιβίζοντας, τσιμπώντας, βροχή φτερών
κι εγώ χωρίς ψωμί να τους δώσω, μονάχα
αφήνοντας τα να έρθουν. Ίσως
αυτό να είναι ένα δέντρο
ή ίσως
ο έρωτας.   
(από τη σύνθλιψη των σταγόνων του Julio Cortazar σε μετάφραση του Βασίλη Λαλιώτη, εκδόσεις http://www.bibliotheque.gr/)
(0) Raoul_Penman έχει δει, στ΄αλήθεια έχει δει το χιόνι, τα άστρα, τα βελούδινα βήματα της ομίχλης. Έχει αγγίξει, στ΄αλήθεια έχει αγγίξει, το πιάτο, το ψωμί, το πρόσωπο αυτής της γυναίκας που τόσο αγαπάει. Έχει ζήσει, σαν ένα χτύπημα στο μέτωπο, τη στιγμή, το λαχάνιασμα, την πτώση, τη φυγή, αργόσυρτα, ευτυχισμένος. Τώρα γράφει πουλιά και βρίσκει ανάμεσα στα χείλη του μια χούφτα από αλάτι. Ποίηση γυμνή λίγο μετά τις 21: oo e΄δώ: http://www.metadeftero.gr/ ))
 
 

Παρασκευή 1 Απριλίου 2016

[Táctica y estrategia]



Η τακτική μου είναι
να σε κοιτάζω
να σε μαθαίνω πως είσαι
να σε θέλω όπως είσαι

η τακτική μου είναι
να σου μιλώ
και να σ΄ακούω
να χτίζω με λέξεις
ένα γεφύρι ακατάλυτο

η τακτική μου είναι
να μένω στη μνήμη σου
δεν ξέρω πως, ούτε ξέρω
με ποια δικαιολογία
αλλά να μένω εκεί

η τακτική μου είναι
να είμαι ειλικρινής
και να ξέρω ότι είσαι ειλικρινής
κι ότι δεν πουλάμε ο ένας στον άλλο
πραγματικότητες εικονικές
έτσι ώστε ανάμεσα μας
να μην υπάρχει αυλαία
ούτε άβυσσοι

η στρατηγική μου είναι
απ΄την άλλη
πιό βαθιά και πιο
απλή

η στρατηγική μου είναι
μια συνηθισμένη μέρα
δεν ξέρω πως, ούτε ξέρω
με τι πρόσχημα
τελικά να με χρειάζεσαι

του Mario Benedetti από τη συλλογή "Poemas de Otros"

 
[Ο μύθος, η ανάγωγη φύση της αλήθειας ή μήπως τόξο που τρέμει τραβηγμένο; Aπόψε, με τους δείκτες να είναι σχεδόν στο μηδέν, λίγο μετά τις 21:00 o raoul _penman επιδίδεται  γι΄άλλη μια φορά στη μαντική ρωτώντας «Ποιό βέλος πετάει παντοτινά;» Και απαντά: «Τό βέλος που καρφώθηκε στο στόχο». Όχι παίζουμε!
 Μόνο το φάντασμα ξέρει πόσα οφείλει η στέγη στη σκάλα_ e΄δώ: http://www.metadeftero.gr/ ]